Een 13-jarige jongen uit New York, Aidan Dwyer, heeft zich laten inspireren door het groeipatroon van bomen. Hiermee heeft hij een verbetering kunnen maken waardoor zonnepanelen langer licht kunnen vangen en meer vermogen kunnen leveren.
Ondanks zijn jonge leeftijd heeft Aidan Dwyer zijn eerste prijs in de wacht gesleept met zijn bevindingen op het gebied van duurzame energie. Door het bestuderen hoe takken aan bomen groeien kwam de jonge wetenschapper uit bij een wiskundige formule die hem hielp de plaatsing van zonnepanelen te verbeteren.
De wiskundige formule die Dwyer gebruikte was de ‘Rij van Fibonacci’, hierbij wordt elk element in de rij de som van de twee voorgaande elementen bijv; 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21. Het patroon van de takken werd duidelijk door de verhoudingen om te zetten in getallen van de rij. Om er achter te komen of de zonnepanelen echt beter benut zouden worden bouwde Dwyer een kleine boomachtige constructie met zonnepanelen. Uit de test bleek dat de constructie inderdaad meer licht opvangt en energie kan leveren dan de conventionele platte ontwerpen. In de zomermaanden werd er zelfs twintig procent meer vermogen opgewekt en tweeënhalf uur meer licht opgevangen.
Het ontwerp werkt wel het best in de wintermaanden, dit komt door de lage zon in die periode. Dan levert het ontwerp vijftig procent meer energie en kan vijftig procent meer langer licht opvangen. Het interessante aan de ontdekking van de 13-jarige jongen is dat door de specifieke plaatsing, met behulp van de formule, zonnepanelen optimaler benut kunnen worden.
