Er is door de medewerkers van MIT is waarschijnlijk een zeer innovatieve manier gevonden voor het opslaan van zonnewarmte. Dit zou gerealiseerd moeten worden door de toepassing van koolstof-nanobuisjes.
Er zijn grote voordelen aan de nieuw gevonden opslag methode in chemische vorm in plaats van elektriciteit of warmte. Zo is de houdbaarheid langer, zal er minder degradatie plaats vinden na elke gebruiks cyclus en de nieuwe methode bevat geen dure grondstoffen zoals nu ruthenium.
Vorig jaar deden de MIT-professor Jeffrey Grossman en vier medewerkers onderzoek naar het nu gebruikte middel fulvaleen diruthenium. Met dit onderzoek wilde zij erachter komen welke aspecten van het element het een goed opslag middel maakt voor zonnewarmte, door de kennis die is opgedaan konden zij verder zoeken naar elementen die goedkoper en wellicht nog beter werken.
Nu is het Grossman en postdoc Alexie Kolpac gelukt een element te vinden die in combinatie met azobenzeen betere prestaties kan leveren. Het is gelukt de beste eigenschappen van zowel de koolstof nanobuisjes en azobenzeen te bundelen. Hiermee is het niet alleen goedkoper maar heeft het ook een veel efficiëntere opslag capaciteit. De volumetrische energiedichtheid is bijna 100.000 maal hoger, aldus Kolpac.
Door het gebruik van nanoproductiemethode ‘kun je de interacties tussen de moleculen beheersen, en daarmee de hoeveelheid energie die kan worden opgeslagen evenals de tijdsduur van de opslag’ zo meldt Kolpac. ‘En nog wat belangrijker is: je kunt ze beide onafhankelijk van elkaar beïnvloeden’.
Thermochemische opslag van zonne-energie werkt met een molecuul die van structuur verandert zodra die in aanraking komt met zonlicht. Het molecuul kan vervolgens oneindig lang in deze nieuwe vorm blijven. Door een stimulus (zoals een katalysator, kleine tempratuur verandering of lichtflits) verandert de molecuul weer terug naar zijn oude vorm en geeft daarbij een stoot warmte af. Grossman maakt de vergelijking met een herlaadbare batterij alleen met een lange opslagtijd.
Het grootste voordeel is dat het verzamelen en opslag van warmte op deze manier zeer vereenvoudigd wordt. ‘De enige beperking is dat, hoewel het proces direct geschikt is voor verwarmingstoepassingen, je een volgende conversiestap nodig hebt als je elektriciteit wilt maken, bijvoorbeeld met een thermo-elektrisch systeem of met stoom om een generator aan te drijven’.
